شرکت‌کنندگان در نخستین نشست کنفرانس گفتگوی درون‌اسلامی که تحت حمایت اعلی‌حضرت شاه حمد بن عیسی آل خلیفه برگزار شد، بر اهمیت تقویت وحدت اسلامی و گسترش تفاهم متقابل میان مذاهب برای مقابله با چالش‌های پیش‌روی امت اسلامی تأکید کردند.
سخنرانان بر لزوم غلبه بر اختلافات تاریخی و ترویج همزیستی مسالمت‌آمیز تأکید کرده و نمونه‌های موفقی که مذاهب اسلامی را به یکدیگر نزدیک کرده است، مورد اشاره قرار دادند.
پروفسور حسن الشافعی، عضو شورای علمای ارشد الازهر الشریف و مجلس حکمای مسلمانان، به موانع کلیدی وحدت اسلامی از جمله فقدان شناخت متقابل میان پیروان مذاهب و انتشار اطلاعات نادرست که کلیشه‌های ناصحیح را تقویت می‌کند، اشاره کرد.
وی بر اهمیت افزایش آگاهی، گفتگوی سازنده و تمرکز بر اصول مشترک همچون وحدت قرآن، قبله واحد و مبانی اساسی ایمان تأکید نمود.
شیخ دکتر حمید شهریاری، دبیرکل مجمع جهانی تقریب مکاتب فکری اسلامی، خواستار همکاری نهادی میان کشورهای اسلامی از طریق یک چارچوب واحد برای ترویج همکاری و اقدام جمعی شد.
وی تأکید کرد که چنین همکاری‌ای می‌تواند امنیت، ثبات و پیشرفت مشترک امت اسلامی را تقویت کند.
شیخ‌الاسلام الله‌شکور پاشازاده، مفتی اعظم جمهوری آذربایجان و منطقه قفقاز و عضو مجلس حکمای مسلمانان، جمهوری آذربایجان را به عنوان الگویی از همزیستی اسلامی معرفی کرد.
وی اشاره کرد که مسلمانان اهل سنت و شیعه در این کشور در هماهنگی کامل زندگی می‌کنند، تقویم عبادی مشترکی را دنبال کرده و بدون هیچ تمایزی، مناسک دینی را اجرا می‌کنند.
وی تأکید کرد که این رویکرد بازتابی از سیاست ملی و میراث فرهنگی جمهوری آذربایجان است.
پروفسور اسامه الازهرى، وزیر اوقاف مصر، بیان کرد که تنوع کلامی و فقهی بخشی طبیعی از وجود انسان و اندیشه دینی است و بر این نکته تأکید کرد که اختلافات فقهی هرگز نباید به تفرقه و نزاع در درون امت اسلامی منجر شود.
دکتر بشار عواد معروف، اندیشمند اسلامی، بر ضرورت رویکردی ساختاریافته برای گفتگوی اسلامی تأکید کرد و پیشنهاد داد که باید بر اصول مشترک تمرکز شود و از تشدید اختلافات عقیدتی در فضای عمومی پرهیز گردد.
در پایان این نشست، شرکت‌کنندگان تأکید کردند که تحقق وحدت اسلامی هدفی دست‌نیافتنی نیست، بلکه نیازمند تلاش‌های جمعی در سطوح فکری، سیاسی و اجتماعی است.
آنان همچنین نقش رسانه‌ها را در ایجاد آشتی و تقریب مذاهب به جای دامن زدن به درگیری‌ها، مورد توجه قرار دادند و مدل‌های موفق همزیستی در جهان اسلام را به عنوان چارچوب‌های عملی برای وحدت و مقابله با ایدئولوژی‌های افراطی مطرح کردند.
